مدیر موسسه بین‌المللی آموزش و پژوهش در مرکز ملی آموزشی پژوهشی و درمانی سل و بیماری‌های ریوی در ایران بود. وی پایه‌گذار برنامه کلینیک‌های مثلثی در جلوگیری از گسترش ایدز در ایران است که به همراه برادرش، کامیار علایی در سال ۱۳۸۷ در رابطه با فعالیت‌هایشان برای پیشگیری از ایدز، دستگیر و زندانی و سه سال بعد آزاد شدند. برادران علائی که از سیزده سال پیش در برنامه‌ای برای مقابله با گسترش بیماری ایدز در ایران با تمرکز بر معتادان تزریقی در استان کرمانشاه شرکت داشتند، برای فعالیت در زمینهٔ کنترل ایدز به ایران بازگشته بودند. آنها همچنین در تلاش بودند مقدمات همکاری‌های منطقه‌ای در زمینهٔ بهداشت را میان دوازده کشور خاورمیانه و آسیای مرکزی فراهم کنند. برادران علایی چهار جایزه به پاس تلاش‌هایشان برای کنترل بیماری ایدز دریافت کرده‌اند، از جمله: جایزه سالانه بهداشت جهانی توسط شورای بهداشت جهانی، به دلیل آنکه «آرش و کامیار علایی سمبل مبارزه جهانی برای کمک به افراد حامل ویروس اچ آی ویبوده‌اند.» جایزه الیزابت تایلور را که به طور مشترک به وسیله انجمن بین‌المللی ایدز و بنیاد تحقیقات ایدز اهدا می‌شود، در نوزدهمین کنفرانس بین‌المللی ایدز در سال ۲۰۱۲ دریافت کردند.